Երեկ ԱԺ-ում մայմունության անկրկնելիի բենեֆիս էր։ Հատկապես աչքի էր ընկնում Փոստանջյան Զառան, ով մեկ կոչ էր անում գործող իշխանվորների խրտվիլակներ այրել, մեկ առաջարկում էր կազմակերպել Լիսկայի կեղծ հուղարկավորություն։ Ինչպես ասվում է՝ այս ամենը շատ ծիծաղելի կլիներ, եթե այսքան տխուր չլիներ։ Մեծ հաշվով, Զառայի երեկվա ներկայացումը գործող ընդդիմադիրների լակմուսային թուղթն է, որը շատ պատկերավոր ցույց է տալիս, թե ինչ ցանցառության աստիճանի են անլրջացրել նույն Րաֆֆին ու իր կուսակիցները, ՀԱԿ-ը՝ իր հիստերիկ ինտելիգենտներով, Հիմնադիր խորհրդարանն իր ձախողակների համույթով․․․
Իրականում, եթե ինչ որ մեկի հուղարկավորության մասին պետք է մտածվի, ապա դա միանշանակ ՀԱԿ-ՀԺԿ-ի, Ժառանգության, Ազատ Դեմոկրատների ու ՕԵԿ-ի հուղարկավորության թեման պետք է լինի, որովհետև այս պահի դրությամբ բացարձակ ակնահյատ է, որ նշված կուսակցություններին միայն հրաշքը կօգնի հայտնվել մյուս գումարման խորհրդարանում։ Դա բացառվում է, որովհետև հատկապես վերջին տարում դրանց գործունեությունը էապես չէր տարբերվում իր պրոդուկտիվությամբ այն մայմունությունից, ինչ անում էր Փոստանջյանը երեկ՝ ԱԺ-ում։
Թերևս, նոր սահմանադրության անցկացման միակ խերը հենց դա է, որ այս ցանցառ ու անպատասխանատու մարդկանցով հագեցած ուժերը կլքեն քաղաքական թատերաբեմը՝ զբաղեցնելով նույն սանդղակը, որն այժմ զբաղեցնում է Հայրիկյանը։ Այդ ուժերի որոշ ներկայացուցիչներ իհարկե կփորձեն ադապտացվելով նոր պայմաններին՝ անցնել այլ քաղաքական ուժերի դրոշների տակ, բայց մեծ հաշվով, կարծում եմ, որ թվարկված կուսակցությունների քաղաքական կյանքին մնացել մոտ 2 տարի, իսկ էստաֆետը կվերցնեն այն ուժերը, որոնք կհրաժարվեն գիտակցված պարտության գնալու ավանդական մարտավարությունից։
No comments:
Post a Comment