Հրանուշ Հակոբյանը ասում է, որ չի հասկանում, թե ինչու ինքը չպետք է լինի նախարար․ օգնենք նրան, որ հասկանա

Սփյուռքի պանծալի նախարար Հրանուշ Հակոբյանը այսօր լրագրողների հետ զրույցում գանգատվում էր, որ չի հասկանում, թե ինչու են մարդիկ իրենից դժգոհ ու չեն ուզում իրեն տեսնել սփյուռքի նախարարի պաշտոնում։ Չէ՞ որ, ըստ տիկին Հրուշի, ինքն այս տարիների ընթացքում չի եղել ներգրավված կոռուպցիոն սկանդալներում, հանցագործություններ չի գործել ու իր վրա դրված պարտականությունները մշտապես կատարել է հավուր պատշաճի, համենայն դեպս, այդպես է պնդում ինքը՝ Հրանուշ Հակոբյանը։ 

Դե ի՞նչ, գուց մարդն անկեղծորեն չի հասկանում, թե ինչու է ինքը Հայաստանի ամենաչսիրված քաղաքական ֆիգուրներից մեկը և պետք է օգնել նրան։ Թվենք մի քանի պատճառներ։

1․ Հրանուշ Հակոբյանը արդյունավետ նախարար չէ։ Դրանում նրա մեղավորությունը մեծ էլ չէ այն պարզ պատճառով, որ դժվար ու նույնիսկ անհնար է լինել արդյունավետ նախարար մի նախարարությունում, որն ի սկզբանե չի կարող արդյունավետ լինել։ Սփյուռքի նախարարության պես անիմաստ պետական գերատեսչություն ավելի դժվար է մտածել, իսկ եթե սրան էլ հավելում ենք այն, որ տիկին Հակոբյանը մեծապատիվ մուրացկանությունից ու պատ ծակող մուննաթից բացի, կարծես էլ ոչ մի գործառույթ չի պատկերացնում իր համար, զարմանալի չէ, որ նա ամենաչսիրված նախարարների թվում է հայտնվել։

2․ Հրանուշ Հակոբյանը ենթադրում է, որ մարդիկ քննադատում են իրեն իր նիստուկացի ու քայլելու ձևի համար։ Սա ճիշտ է, բայց ճշտի միայն կեսն է։ Եկե՛ք վերաձևակերպենք այս միտքը։ Տիկին Հակոբյանը չունի ու երբեք չի ունեցել նախարարին հարիր խոսք, շարժուձև, էթիկետի նորմեր ու կուլտուրա, թեև նա դեռ ԽՍՀՄ տարիներից զբաղեցրել է բարձր պետական պաշտոններ։ Դրա արդյունքում հաճախ ենք տեսնում նկարներ ու հոլովակներ նրա մասնակցությամբ, որոնք այնքան սյուռ են, որ ամիսներով կարող է ֆեյսբուքյան մեմերի, կատակների ու ցասումնալից մեկնաբանությունների աղբյուր դառնալ։

3․ Հրանուշ Հակոբյանը՝ որպես հռետոր, տարերային աղետ է։ Դժվար է հիշել մի այնպիսի ելույթ նրա կատարմամբ, որը չի հանգեցրել համաժողովրդկան ցասման, իսկ նրա ֆիասկոների կուլմինացիան, անկասկած, Ցեղասպանության 100-ամյակի միջոցառումների շրջանակներում տիկին Հակոբյանի դարակազմիկ ելույթն էր, որում նա ուլտիմատիվ պահանջում էր 1000-ական դոլար դնել հայաստանյան բանկերում ու ոչ այնքան կոռռեկտ արտահայտություններ արեց System of a Down-ի հասցեին։

4․ Հրանուշ Հակոբյանն ու իր գերատեսչությունը ոչ մի լուրջ ծրագիր հաջողությամբ չեն հասցրել տրամաբանական ավարտին, իսկ այն ծրագրերն էլ, որոնք քչից-շատից արվում են, ավելի շատ հարցեր են առաջացնում, քան օգուտ են բերում։

5․ Վերջապես, ո՞վ է Հրանուշ Հակոբյանի թիրախային խումբը։ Սփյուռքը, այդպես չէ՞։ Կարո՞ղ ենք արձանագրել, որ Սփյուռքում տիկին Հրուշին տանել չեն կարողանում։ Միանշանակ կարող ենք։ Քանի՞ գրոշ արժի այն նախարարը, որը վայելում է իր թիրախային խմբի ու ոչ միայն այդ խմբի հերակշիռ մասի ատելությունն ու հակակրանքը։